-
1 dyscyplina
сущ.• дисциплина• дисциплинированность* * *1) (sportu) вид (спорта)2) (naukowa) дисциплина (научная)3) (rygor) дисципли на (порядок)* * *dyscyplin|a♀ 1. дисциплина;łamać \dyscyplinaę нарушать дисциплину;
2. дисциплина; отрасль науки;\dyscyplinaу naukowe научные дисциплины; \dyscyplinaу sportowe виды спорта;
3. уст. плётка+1. karność, rygor 2. dział, gałąź, dziedzina
* * *ж1) дисципли́наłamać dyscyplinę — наруша́ть дисципли́ну
2) дисципли́на; о́трасль нау́киdyscypliny naukowe — нау́чные дисципли́ны
dyscypliny sportowe — ви́ды спо́рта
3) уст. плёткаSyn:
См. также в других словарях:
dyscyplina — ż IV, CMs. dyscyplinanie; lm D. dyscyplinain 1. «podporządkowanie się przepisom regulującym stosunki wewnętrzne danej grupy ludzi; karność, rygor, ustalony porządek» Dyscyplina wojskowa, szkolna. Żelazna dyscyplina. Dyscyplina pracy. Utrzymywać,… … Słownik języka polskiego
dyscyplina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dyscyplinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowanie przepisom, zasadom, regułom postępowania obowiązującym w danej społeczności, organizacji, instytucji itp.; stan… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
